കവിത - അസ്തമയം.

 അസ്തമയം
 
ശോണമാം മുഖത്തോടെ

വിടയും ചൊല്ലിക്കൊണ്ടു

ദിനകരന്‍ സമുദ്രത്തില്‍

മെല്ലെപോയ് മറയുമ്പോള്‍

പ്രിയതമേ നീയുണ്ടാകും

ഉമ്മറക്കോലായിലെ തിണ്ണയില്‍

എന്നെയും പ്രതീക്ഷിച്ച്

അക്ഷമയുണ്ടാമല്‍പ്പം

ആ മുഖത്തറിവൂ ഞാന്‍

നിനയ്ക്കാതെന്നെ കാണ്‍കേ

നിന്‍മുഖ കമലത്തില്‍

കാണ്‍മൂ ഞാന്‍ സൂര്യോദയം...